Τρίτη, 02 Ιουνίου 2015 14:34

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΑΡΘΡΟ ΕΣΤΙΑΣ «ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ»

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος, γόνος επιχειρηματικής και δημοσιογραφικής οικογένειας των Πατρών (Νεολόγος Πατρών, 1879-1973), γεννήθηκε στο Ψυχικό το 1941 και φέτος συμπληρώνει 50 χρόνια δημοσιογραφικής καρριέρας.
Οικονομολόγος και ειδικός σε θέματα επικοινωνίας, έχει τιμηθεί με 42 δημοσιογραφικά βραβεία και είναι Ιππότης της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας, της Ουγγαρίας και της Πολωνίας. Εργάστηκε 30 χρόνια στον Οικονομικό Ταχυδρόμο και σε άλλα έντυπα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και συνεργάστηκε με γνωστές εφημερίδες και εξειδικευμένα περιοδικά...
 

Είναι πλέον ηλίου φαεινότερη η προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλει στην οικονομία και την κοινωνία τα ιδεολογικά της στερεότυπα και όχι να βρει λύσεις στα πραγματικά και δραματικά προβλήματα της χώρας, όπως είναι λ.χ. η καταπολέμηση της ανεργίας. Ένας έτσι από τους κλάδους όπου η κυβέρνηση, δια του υπουργού Παιδείας, κυριολεκτικά μαρξιστοποιεί τα πάντα είναι ο πολύ ευαίσθητος τομέας της εκπαίδευσης –η κατεδάφιση της οποίας εξυπηρετεί συγκεκριμένους πολιτικούς σκοπούς, που δεν αφορούν το παρόν σημείωμα.

Στο πλαίσιο των εξελίξεων αυτών, ο Σύνδεσμος Ιδρυτών Ελληνικών Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων (ΣΙΕΙΕ), που εκπροσωπεί το σύνολο των ιδιωτικών σχολείων της χώρας, έχει από καιρό ζητήσει συνάντηση με την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας που προέκυψε μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, προκειμένου να μεταφέρει τις θέσεις του και να εκθέσει τις απόψεις του.

Η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, μολονότι στο ενδιάμεσο διάστημα έχει επανειλημμένα συναντήσει επίσημα και ανεπίσημα την ηγεσία της ΟΙΕΛΕ, όχι μόνον δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα του ΣΙΕΙΕ αλλά προχώρησε, χωρίς να προηγηθεί καμμία διαβούλευση με τα ιδιωτικά σχολεία, στην παρουσίαση νομοσχεδίου που ρυθμίζει, μεταξύ άλλων, και θέματα της ιδιωτικής εκπαίδευσης, σύμφωνα μάλιστα με τις εκφρασμένες βουλές της ΟΙΕΛΕ – της οποίας, θυμίζουμε, ότι καταστατικός σκοπός ήταν και παραμένει η κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης.

Για να γίνει αντιληπτό τί επιχειρείται στον ευρύτερο χώρο της εκπαίδευσης, πρέπει να τονιστεί ιδιαιτέρως η πολύ γνωστή σχέση της ηγεσίας της ΟΙΕΛΕ με τον αναπληρωτή υπουργό Παιδείας κ. Τ. Κουράκη. Η ΟΙΕΛΕ, αφού παρέσχε προεκλογική στήριξη στον κ. Κουράκη, επέτυχε την τοποθέτηση του συνδικαλιστή της ΟΙΕΛΕ κ. Μπουγελέκα ως συμβούλου του κ. Κουράκη και τοποτηρητή της ΟΙΕΛΕ στο υπουργείο Παιδείας. Ο ρόλος του κ. Μπουγελέκα είναι να φροντίζει για την εκπλήρωση από τον κ. Κουράκη των επιθυμιών της ηγεσίας της ΟΙΕΛΕ. Έτσι, με την έκδοση της τελευταίας Υπουργικής Απόφασης του αναπληρωτή υπουργού Παιδείας, εκπλήρωσε την βασική επιθυμία της ηγεσίας της ΟΙΕΛΕ για ασφυκτικό περιορισμό της λειτουργίας των ιδιωτικών σχολείων και των υπηρεσιών που προσφέρουν στους μαθητές τους και τους γονείς τους.

Εξ αιτίας της συρρίκνωσης στις προσφερόμενες υπηρεσίες που επιβάλλει η απόφαση αυτή, θα χαθεί μεγάλος αριθμός θέσεων εργασίας που προσφέρουν τα ιδιωτικά σχολεία. Η ηγεσία της ΟΙΕΛΕ, όμως, δεν ενδιαφέρεται για την προκαλούμενη μείωση των θέσεων εργασίας. Ενδιαφέρεται, με στοχευμένες ενέργειες, να επιτύχει την συρρίκνωση και τελικά την κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης στην χώρα μας.

 Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με το άρθρο του Πολυνομοσχεδίου που θα έλθει στην Βουλή και σε συνδυασμό με υπουργική απόφαση, η θέση των ιδιωτικών σχολείων στην χώρα μας περιέρχεται σε υποχρεωτικά δυσμενέστερη θέση έναντι των δημοσίων σχολείων, ενώ καθίσταται δυσχερής ως και αδύνατη η λειτουργία τους. Παράλληλα, καταστρατηγούνται βασικά άρθρα του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων των Πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αφορούν όχι μόνον τα φυσικά και νομικά πρόσωπα που διοικούν τα ιδιωτικά σχολεία, αλλά και τους μαθητές των ιδιωτικών σχολείων και τους γονείς τους.

Πιο συγκεκριμένα, με το άρθρο 6 απαγορεύεται η λειτουργία των εσωτερικών φροντιστηρίων και των κέντρων ξένων γλωσσών στα ιδιωτικά σχολεία, με το σκεπτικό ότι το υπουργεί επιθυμεί την ελάφρυνση των μαθητών και των οικογενειών τους από επιπλέον φροντιστηριακά μαθήματα. Στην πράξη, όμως, όπως εξηγήσαμε και σε επιστολή μας προς τον υπουργό Παιδείας, για να υπάρξει ελάφρυνση θα πρέπει να αναμορφωθεί το εκπαιδευτικό και εξεταστικό σύστημα που δημιουργεί την ανάγκη για επιπλέον φροντιστηριακές ώρες. Όσο η ανάγκη υπάρχει, δεν μπορεί να απαγορευτεί. Οι γονείς θα φροντίσουν για την ικανοποίησή της και, αν απαγορεύεται να την ικανοποιήσουν στα σχολεία των παιδιών τους, θα στραφούν στα –κατά κανόνα– αδήλωτα ιδιαίτερα μαθήματα ή στα παράνομα «γκρουπάδικα», δηλαδή στην παραοικονομία.

Αν εφαρμοστεί η απαγόρευση αυτή, τα ιδιωτικά σχολεία θα αναγκαστούν να απολύσουν και τους εκπαιδευτικούς που εργάζονταν για την παροχή αυτών των υπηρεσιών, καθώς και πολλούς άλλους εργαζόμενους που παρείχαν υποστηρικτικές υπηρεσίες για την παροχή των προγραμμάτων αυτών –όπως γραμματείς, οδηγούς, συνοδούς, καθαρίστριες, κλπ. Συνεπώς, η απαγόρευση θα ζημιώσει όχι μόνον τους γονείς και τους μαθητές, αλλά και τους εργαζόμενους.

Ο τρόπος που ρυθμίζει το άρθρο 6 τις εργασιακές σχέσεις, όχι μόνον εισάγει ρήτρες μονιμότητας για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, αλλά παράλληλα επιβάλλει και άκαμπτες συμβάσεις εργασίας. Να σημειωθεί ότι, για να απολυθεί ή να αντικατασταθεί πλέον ένας ιδιωτικός εκπαιδευτικός με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου από την διοίκηση ιδιωτικού σχολείου, πρέπει πρώτα να δημιουργήσει κλίμα διαταραχής στο σχολείο, το οποίο στην συνέχεια πρέπει να πιστοποιηθεί από μία τριμελή επιτροπή, στην οποία οι συνδικαλιστές έχουν πρακτικά δικαίωμα βέτο. Έχουν βέτο διότι για να έχουν απαρτία οι τριμελείς επιτροπές, πρέπει να είναι παρόντα και τα τρία μέλη τους –οπότε και στο παρελθόν, όποτε ήθελαν οι συνδικαλιστές να εμποδίσουν μία απόφαση υπέρ της απόλυσης, την μπλόκαραν αποχωρώντας.

Είναι ξεκάθαρο από όσα προηγούνται ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να στραγγαλίσει το ιδιωτικό σχολείο μέσα από την δημιουργία μίας προνομιούχας τάξης εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, η οποία θα απολαμβάνει ρήτρες μονιμότητας και οικονομικά οφέλη που στην ουσία μόνον στο Δημόσιο υπάρχουν. Έτσι, σε μία εποχή όπου η ποιοτική εκπαίδευση αποτελεί κορυφαίο παραγωγικό πόρο, η Ελλάδα γυρίζει πολλά χρόνια πίσω, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το αύριο των παιδιών της.

 

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 28 Δεκεμβρίου 2015 20:25