Παρασκευή, 13 Σεπτεμβρίου 2013 19:09

Η «ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ» ΤΗΣ ΟΙΕΛΕ

   

 

                                                                    Αθήνα, 13 Σεπτεμβρίου 2013

 

Η «ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ» ΤΗΣ ΟΙΕΛΕ

Οι καιροί αλλάζουν, οι ανάγκες της κοινωνίας αλλάζουν, οι αντιλήψεις του κόσμου αλλάζουν και μόνον η ηγεσία της ΟΙΕΛΕ παραμένει σταθερά προσηλωμένη στην προάσπιση των συντεχνιακών προνομίων της, τα οποία τεχνηέντως απέσπασε σε άλλες εποχές. Σ’ αυτόν το λυσσαλέο αγώνα της και στην προσπάθειά της να αποτρέψει την προϊούσα απομόνωσή της από την πλειοψηφία των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, δεν διστάζει να διακινεί φανταστικά σενάρια και να ενσπείρει τον πανικό, προκειμένου να «αποκαταστήσει» την προ πολλού χαμένη τιμή της. Πρόσφατο παράδειγμα η ανακοίνωση με τον παραπλανητικό τίτλο: Μεταφορά της εποπτείας της ιδιωτικής εκπαίδευσης (σχολείων και εκπαιδευτικών) στο Υπουργείο Εργασίας (εφαρμογή της ΠΥΣ 6/28-2-2012).

Ωστόσο, στο κείμενο της ανακοίνωσης διαβάζουμε: «σε περίπτωση μεταφοράς της εποπτείας […] και όντες, πλέον, ιδιωτικοί υπάλληλοι […] είναι εξαιρετικά πιθανόν να αντιμετωπίσουμε […]». Και ο πλέον δύσπιστος αναγνώστης αντιλαμβάνεται το βρώμικο πολιτικό παιχνίδι της ηγεσίας της ΟΙΕΛΕ και την υποβολιμαία κινδυνολογία στην οποία επιδίδεται. Τίποτε από αυτά που υποστηρίζει η ΟΙΕΛΕ δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, αλλά και η ίδια η ηγεσία της ΟΙΕΛΕ φαίνεται να έχει χάσει κάθε σχέση με την πραγματικότητα.

Ο ν. 4046/12 και η ΠΥΣ 6/28-2-12 δεν αφορούν ούτε τους μισθούς, ούτε την προϋπηρεσία, ούτε τις άδειες των ιδιωτικών εκπαιδευτικών και σε τίποτα δεν τις επηρεάζουν. Επίσης, δεν μεταφέρουν καμιά εποπτεία από το Υπουργείο Παιδείας στο Υπουργείο Εργασίας. Οι δύο αυτές νομοθετικές ρυθμίσεις το μόνο που ορίζουν είναι την κατάργηση των ρητρών μονιμότητας, που συντεχνιακές πρακτικές του παρελθόντος είχαν θεσπίσει στον ιδιωτικό τομέα. Ως προς το μέτρο αυτό και μόνον επηρεάζονται οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί.

Πιστεύει, άραγε, η ηγεσία της ΟΙΕΛΕ ότι σε μια περίοδο που οι αντιλήψεις του κόσμου ακόμη και για τη μονιμότητα στο δημόσιο τομέα έχουν ανατραπεί, οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί μπορούν να παραμείνουν η μοναδική εξαίρεση εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, που καλύπτονται με ρήτρες μονιμότητας;

Πιστεύει, άραγε, η ηγεσία της ΟΙΕΛΕ ότι κατευθυνόμενες τροπολογίες και νομικίστικες ερμηνείες του παρελθόντος, που αλλοίωσαν και αυτόν το ν. 682/77 δημιουργώντας αφενός στρεβλές εργασιακές σχέσεις στο χώρο των ιδιωτικών σχολείων και αφετέρου καθιστώντας μια δράκα συνδικαλιστών παλαιάς κοπής ρυθμιστές αυτών των σχέσεων, μπορούν ακόμη σήμερα να επιβιώσουν;

Στην πραγματικότητα καμιά εποπτεία της ιδιωτικής εκπαίδευσης δεν μεταφέρεται στο Υπουργείο Εργασίας. Τα ιδιωτικά σχολεία εξακολουθούν να ελέγχονται όπως και πριν από το υπουργείο Παιδείας και ο ν. 682/77 ισχύει σε ό,τι αφορά στην προϋπηρεσία και στην υπηρεσιακή εξέλιξη των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, στις άδειες που ως εκπαιδευτικοί δικαιούνται, όπως και σε ό,τι αφορά στις αμοιβές τους και στον έλεγχο που ασκείται επ’ αυτών από το Υπουργείο Παιδείας.

Είναι μάλιστα αστείο, αν δεν είναι ανενδοίαστος κυνισμός, να κινδυνολογεί η ΟΙΕΛΕ ότι οι μισθοί των ιδιωτικών εκπαιδευτικών θα ακολουθήσουν αυτούς του ιδιωτικού τομέα, όταν προ ολίγων μόνο μηνών επιχειρηματολογούσε η ίδια, ότι οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί έπρεπε να αμείβονται με κλαδικές συμβάσεις ιδιωτικού τομέα και όχι όπως οι δημόσιοι εκπαιδευτικοί.

Πληροφορούμε λοιπόν όσους ειλικρινά διερωτώνται, ότι ο νόμος δεν έχει αλλάξει και οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί, όπως σωστά ο ΣΙΕΙΕ υποστήριζε τότε και εξακολουθεί να υποστηρίζει, αμείβονται όπως οι ομοιόβαθμοι συνάδελφοί τους του δημοσίου. Έτσι όριζε και έτσι εξακολουθεί να ορίζει ο νόμος.

Κορυφώνοντας όμως την κινδυνολογία της η ΟΙΕΛΕ υποστηρίζει πως μετά την κατάργηση των ρητρών μονιμότητας «οι απολύσεις θα γίνονται αναιτιολόγητα και μαζικά» από τα ιδιωτικά σχολεία. Να θυμίσουμε λοιπόν στην «αγωνιώσα» ηγεσία της ΟΙΕΛΕ πως από την ψήφιση του ν. 682/1977 και μέχρι την ψήφιση του ν. 2986/2002, για 25 δηλαδή χρόνια, τα ιδιωτικά σχολεία είχαν το δικαίωμα να πραγματοποιούν αναιτιολόγητες απολύσεις χωρίς κανένα αριθμητικό όριο.  Σε όλη αυτή τη διάρκεια ποτέ δεν υπήρξαν μαζικές απολύσεις. Αντίθετα, οι λίγες απολύσεις που γίνονταν έως τότε, αυξήθηκαν μετά την ψήφιση του ν. 2986/2002 ακριβώς λόγω των ρητρών μονιμότητας που θέσπισε: καθώς τα ιδιωτικά σχολεία φοβούνταν μήπως εγκλωβιστούν σε συνθήκες μονιμότητας, δεν διακινδύνευαν μια δεύτερη ευκαιρία με έναν ιδιωτικό εκπαιδευτικό που δεν τους είχε πείσει απόλυτα για την ικανότητά του, και κατήγγελλαν τη σύμβασή του στο τέλος της πρώτης διετίας, όπως είχαν δικαίωμα.

Είμαστε, λοιπόν, απόλυτα βέβαιοι πως η κατάργηση των ρητρών μονιμότητας στον ιδιωτικό τομέα, που επιβάλλει ο εκσυγχρονισμός της εργασιακής νομοθεσίας, όχι μόνο δεν θα οδηγήσουν σε μαζικές απολύσεις ιδιωτικών εκπαιδευτικών, αλλά αντίθετα θα οδηγήσει: α) στην εξυγίανση των εργασιακών σχέσεων, β) στον εξορθολογισμό της απασχόλησης  και, γ) στην απρόσκοπτη επένδυση σε υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικό προσωπικό. Ως εκ τούτου, το επίπεδο σπουδών που θα παρέχουν τα ιδιωτικά σχολεία θα βελτιωθεί ακόμη περισσότερο και οι μαθητές θα βγουν πολλαπλά ωφελημένοι.  Μήπως, αλήθεια, είναι αυτό ακριβώς που φοβίζει την ηγεσία της ΟΙΕΛΕ;

Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί όμως δεν ανησυχούν, γιατί γνωρίζουν ότι τα σχολεία στα  οποία υπηρετούν επενδύουν και στηρίζονται πρωτίστως στην ποιοτική εκπαίδευση που προσφέρουν και στις μακρόχρονες συνεργασίες μαζί τους. Και επίσης γνωρίζουν, παρά τις κινδυνολογίες της ηγεσίας της ΟΙΕΛΕ, ότι κανένα ιδιωτικό σχολείο δεν απολύει τον ικανό εκπαιδευτικό του για να προσλάβει έναν «φθηνότερο», όπως  χωρίς αιδώ διατείνεται.

Σε πείσμα της ηγεσίας της ΟΙΕΛΕ, η νέα σχολική χρονιά όπως και όλες οι προηγούμενες, ξεκίνησε σε κλίμα αγαστής συνεργασίας των ιδιωτικών εκπαιδευτικών και των διευθύνσεων των ιδιωτικών σχολείων και έτσι θα συνεχίσει, χωρίς εντάσεις και χωρίς απολύσεις.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 28 Δεκεμβρίου 2015 20:39